In de serie “Onregelmatige maatsoorten in augustus” zijn de nodige maatsoorten al voorbijgekomen: 5/8, 7/8, 9/8, 10/8, 11/8, 13/8, 14/8, 15/8 en 17/8. De spoeling in het aantal voorbeeld wordt wel steeds dunner, dus vandaag onder de noemer “heelveel/8” nog wat voorbeelden in 18/8 en hoger.
Mahavishnu Orchestra – Birds of Fire (18/8)
Dit instrumentale nummer uit 1973 met gitarist John McLaughlin wordt vaak uitgeschreven als 18/8. De gitaarpartij begint met een riffje dat gegroepeerd is als 5+5+5+3. Na een paar maten komt de viool erbij met een partij die gegroepeerd kan worden als 3+3+2+3+3+2+2 (8/8+10/8 of 4/4+5/4). Vervolgens komen de drums erbij die dan weer in 3+3+3(/4) speelt, waardoor het als een langzame 9/8 voelt. Door de polyritmiek en -metriek een erg interessant nummer.
Soundgarden – Rusty Cage (19/8)
In de jaren ’90 kwam grunge op en een van mijn favoriete bands uit dit genre is Soundgarden. Op hun album Superunknown staat het bol van de onregelmatige maatsoorten en aparte stemmingen voor gitaar. Dit nummer komt dan weer niet van dit album, maar van hun derde album Badmotorfinger. De lage E snaar is naar een B gestemd (veel lager gaat je ook niet lukken) en een gedeelte is in 19/8. Na een minuut of 3 begint een trage lage riff met losse noten en veel bends. Dit is geteld als 5+3+3+5+3.
Pat Metheny Group – The First Cirle (22/8)
Soms spreken nummers zo tot de verbeelding dat er een heel onderzoek aan geweid wordt. Stuart Greenbaum heeft dit nummer geanalyseerd en is tot de conclusie gekomen dat het hoofdthema in 22/8 is. Het is geteld als 3+2+3+2+2+3+2+2 (5/8+7/8+10/8). Er liggen sterke accenten op de tellen waar op geklapt wordt wat enigszins verwarrend is (het lijkt als het een tel later begint). De versie met het Metropool Orkest vind ik echt geweldig.
Don Ellis – (25/8)
Hoe bont kun je het maken? Dit Jazznummer van Don Ellis kan geschreven worden als 25/8. Het is gegroepeerd als volgt: 2+2+3+2+3+2+2+3+2+2+2.
Om de serie af te sluiten zal ik later deze week nog een blogpost wijden aan eigen werk. In mijn eigen composities maak ik ook vaak gebruik van onregelmatige maatsoorten, en ik denk dat ik een aantal leuke voorbeelden heb.
Gloria en Kyrie 