Er staat eigenlijk niet zo heel veel over Hemelvaart in de Bijbel. In Handelingen staan een paar verzen, en dat is het eigenlijk wel. Maar toch zit daar veel in! Het is niet alleen het vertrek van Iemand, maar vooral ook de belofte dat die persoon weer terugkomt. En misschien nog wel meer?
In Handelingen 1:9-11 staat dit:
Toen hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: ‘Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.’
Lukas noemt in Lk 24:49-53 deze gebeurtenis ook, hoewel hij daar niet duidelijk is over waar Jezus heen ging. Hij schrijft alleen dat hij ‘van hen scheidde’.
Surrealistisch
Wat een surrealistische gebeurtenis moet dat zijn geweest! Over het algemeen verdwijnen er geen mensen op wolken zo voor mijn ogen. Waarschijnlijk waren de mensen die hierbij waren minstens zo verbaasd als ik zou zijn geweest. Er komen namelijk “twee mannen in witte gewaden”, ook zomaar uit het niets lijkt wel, die hen geruststelt, terwijl ze naar het hemel staan te kijken. Het zijn vast engelen, want ze weten meer van deze bijzonder situatie. En ze maken die belangrijke belofte: Jezus zal op dezelfde manier terugkomen.
Terugkomst
Bij Hemelvaart gaat het misschien niet zozeer over dat iemand weggaat, maar vooral over: waar is die Persoon dan heengegaan en dat Hij zal terugkomen. Waar Jezus heen ging, dat is de hemel. In dit stuk wordt hemel eigenlijk op twee manieren bedoelt (in het Grieks staat ook hetzelfde woord). Als gezegd wordt “wat staan jullie naar de hemel te kijken”, denk ik dat gewoon “de lucht” wordt bedoeld. Als gesproken wordt over waar Jezus is, dan de hemel waar God is, die voor ons niet zichtbaar is.
Rechterhand
Daarover kunnen we dan wel iets vinden in andere Bijbelgedeelten. In zijn toespraak heeft Petrus het over dat Jezus aan de rechterhand van God zit (Hd 2:34), waarmee hij verwijst naar Psalm 110:1. In Hb 1:3 staat: “In hem schittert Gods luister, hij is zijn evenbeeld, hij schraagt de schepping met zijn machtig woord; hij heeft, na de reiniging van de zonden te hebben voltrokken, plaatsgenomen aan de rechterzijde van Gods hemelse majesteit”.
Oordeel
Psalm 110 is overigens niet zo’n vrolijke Psalm: het gaat over vijanden en volken en verpletteringen. Toch past dat ook bij de belofte van Jezus terugkomst. Als Jezus terugkomt, zullen ook oordelen plaats gaan vinden. Niet omdat dat nu zo leuke bezigheid is, maar er is zoveel onrecht op aarde dat daar ooit een einde aan moet komen. Degene die dat oordeel komt brengen is niet zomaar iemand. Mooi vind ik dit gedeelte in Openbaring (5:2-5):
‘Wie komt het toe de zegels te verbreken en de boekrol te openen?’ Maar er was niemand in de hemel of op aarde of onder de aarde die de boekrol kon openen en inzien. Het deed me veel verdriet dat blijkbaar niemand het verdiende om de boekrol te openen en hem in te zien. Toen zei een van de oudsten tegen mij: ‘Wees niet verdrietig. Want de leeuw uit de stam Juda, de telg van David, heeft de overwinning behaald, en daarom mag hij de boekrol met de zeven zegels openen.’
Het oordeel wordt niet geveld door een beul, je weet wel, zo’n enorme man in middeleeuws tenue met een bijl in zijn hand ofzo. Nee, door iemand die zélf het oordeel heeft ondergaan. Aan het kruis. Als iemand rechtvaardig is, en in staat is een eerlijk oordeel te vellen, dan is het Jezus. Dan zal er eindelijk een einde komen aan al die verschrikkelijke oorlogen, alle ellende, milieuvervuiling, misbruik, ziekte. Wat een belofte!
