Geloven is voor mij iets intrinsieks. Ik geloof omdat ik niet anders kan, de overtuiging is te sterk. Toch is het geen vanzelfsprekendheid. Als het tegenzit, of juist als alles meezit. En voor mij soms ook: als mijn geloofsbeleving niet aansluit bij wat ik zing. Hoe ga ik daar mee om? Eerlijk gejat van Philip Yancey: Hoe mijn geloof de kerkmuziek overleefde.
Muziek
Muziek is voor mij belangrijk. Het heeft me regelmatig ‘op de been’ gehouden en ik zou maar moeilijk zonder kunnen. Ook in mijn geloof is het voor me belangrijk. Dat maakt ook dat ik misschien wat kritisch kan zijn naar muziek. Van bepaalde soorten muziek houd ik niet, zoals house en dancemuziek (vooral als je elke tel een bassdrum hebt). Omdat ik vond dat ik er open voor moest staan ben ik op 18e zelfs in de Effenaar naar een danceparty geweest. Nou, ik hield het er nog geen half uur vol. Gelukkig is er veel goede muziek – hoewel mijn favorieten minder bekend zijn.
Kritisch
Dat kritische heb ik ook in de kerk. Gelukkig sluit de muziek in de evangelische beweging muzikaal wel redelijk aan bij mij. Maar in de loop der jaren ben ik wel steeds meer moeite met de inhoud gaan krijgen. Ik begon diepgang te missen en in moeilijke tijden sloot mijn geloofsbeleving niet bepaald aan op de muziek. Hoe houd ik het dan vol?
Hoe dan?
- Muziek luisteren die wel bij mijn geloofsbeleving aansluit. Ik heb bijvoorbeeld veel naar Psalmen voor Nu geluisterd. Daarin vond ik wat ik miste. Helemaal mooi is het om ze mee te zingen met anderen, zoals bij een optreden of in een kerkdienst.
- Diensten in andere kerken bezoeken. Hoewel ik niet gericht andere kerken bezoek, kom ik wel eens in andere kerken, bijv. als ik bij familie logeer. Door een keer Geneefse Psalmen te zingen is er even verandering van spijs (hoewel ik qua stijl een andere voorkeur heb).
- Gebruik maken van de mogelijkheden die ik heb om verandering in te zetten. Ik ben coördinator van de muziekteams, dus ja, ook enige invloed. Dat kost tijd, en ik ben pas een paar jaar na mijn aantreden begonnen voorzichtig de veranderingen in te zetten. Wijsheid is nodig en respect voor de bestaande tradities zeker ook. Ik heb er ook best een tijd mee geworsteld en voor gebeden of ik hier wel aan zou moeten beginnen. Maar ik ben er over uit dat het gezond is voor de gemeente als we óók wat anders zingen.
- Lezen over muziek in de gemeente. In de afgelopen jaren heb ik aardig wat boeken verslonden, van katholiek tot pinkster, gereformeerd tot baptistisch. Soms herkenning – dat zijn vaak wel mijn favorieten – soms een totaal andere visie (erg belangrijk om ook te lezen!).
- Schrijven! Mijn blog is toch wel een erg fijne uitlaatklep en mijn plan voor een boek heb ik ook nog niet los gelaten.
Soms zit ik met kromme tenen nog wel eens in de kerk, maar ik zet me er zoveel mogelijk toe om samen met de gemeente te zingen, want het gaat natuurlijk niet om mij (niet dat me dat altijd makkelijk afgaat). Gelukkig zit ik vaker met rechte tenen te zingen hoor. Er is gelukkig ook goede muziek. Mijn wens is vooral dat er nog wat bijkomt. Het is niet of-of, maar en-en! En het is goed om op andere manieren wat lacunes op te kunnen vullen.
Misschien heb je iets aan mijn manier om er mee om te gaan. Misschien doe je het anders. Daar ben ik wel nieuwsgierig naar!
Gloria en Kyrie 
Hoi, ik onderschrijf hetzelfde. Bij de Opwekkingsliederen zitten een hoop “Mantra-achtige liederen en vaak ondersteunt de muziek het met eentonig herhalen van twee drie accoorden. Ik ben daardoor back to the roots: orgel. Ook een aantal Opwekkingsliederen zijn daar prima op de spelen. Maar ook traditionele liederen kun je een nieuw jasje geven. Wat vind je bijvoorbeeld van deze versie van “Een roze, fris ontloken” https://youtu.be/Kv-6on8Oj3w
Of deze versie van opwekking 474: https://youtu.be/ai5ooyPkXWU
of Opw 544: https://youtu.be/L2RNSrRRh_g
LikeLike
In mijn kerk-loze periode zocht ik op youtube naar geestelijke muziek. Daar kwam ik mooie dingen tegen. Opvallend genoeg werden meerdere van mijn ‘ontdekkingen’ gezongen in de gemeente waar wij nu kerken. Daarom voelde ik me zo snel thuis.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi dat het zo dan samenkomt!
LikeLike
Misschien is het een idee om muziek een wat minder prominente rol te laten spelen in je geloofsbeleving? Muziek is emotie, geloven in God is hopelijk meer dan dat. Muziek is tijdskunst, God is eeuwig. Is het niet ernstig als variatie in liederen je geloof moet vernieuwen?
LikeLike
Ik heb het gevoel dat je iets anders uit het stuk haalt dan ik bedoel. Natuurlijk is mijn geloof niet afhankelijk van muziek (dat bedoel ik niet te zeggen), maar muziek speelt hoe dan ook wel een rol. Die is niet doorslaggevend, zoals je in de eerste zinnen kunt lezen. Wat dan wel?
Ik zal een voorbeeld geven: ik heb een aantal jaren in een charismatische gemeente gekerkt, niet mijn eerste voorkeur, maar dat kwam zo uit en op zich goed om me te verbreden. Maar de preken waren voor mij echt nog op het ‘melk’ niveau. Toen studeerde ik nog theologie dus dat maakte het er niet beter op. Tot ik inzag dat de leemte die ik in de preken ervoer op andere manieren werd gecompenseerd, o.a. mijn studie. Toen werd ik ook minder kritisch en kon ik het ook beter tot me laten komen.
Zoiets geldt ook voor muziek voor mij. Ik mis daarin soms iets, en mijn geloofsleven voelt wat karig als ik niet veel meer zing dan vrolijk lofprijsliedjes waarin weinig ruimte is voor de breedte en diepte van het geloof (zwart wit gesteld). Liefst zou ik die diepte en breedte in de dienst terugzien, maar dat is niet altijd realistisch (en gelukkig is er wel iets van terug te vinden, maar m.i. te beperkt). Toen ik laatst bij het boek van Yancey werd bepaald heb ik zijn idee doorgetrokken naar hoe ik muziek beleef.
Overigens ben ik het van harte met je oneens over dat muziek (alleen) emotie is. Ja, muziek is zeker iets waarin emotie sterker terugkomt, maar met de tekst erbij komt je verstand toch ook om de hoek kijken. Muziek is gevoel én verstand. Beleving en belijdenis van geloof! En wat te denken van het fysieke aspect? Klappen, dansen?
En ja, God is eeuwig, maar ik leef in het hier en nu en eeuwigheid is voor mij nog steeds een abstract begrip waar ik met mijn verstand niet bij kan (wel leuk om over na te denken overigens). Het helpt als niet-eeuwige dingen iets van de eeuwige dingen wat concreter kunnen maken. Zoals de Bijbel dat kan doen, of via een lied of symboliek (bijv. avondmaal). En ik ben er van overtuigd dat als er één ding is dat zowel op aarde als in de hemel gebeurt is het wel muziek maken.
LikeLike