Hoe betrek je jongeren bij de kerk? Hoe zorg je dat dienst niet te ‘saai’ is? Red je het met een jeugddienst? Een paar liedjes van Hillsong, Jesus Culture of Planetshakers? Een voorganger met een hipper dan hip kapsel? Een groot onderzoek onder 250 kerken in de VS toont iets anders aan. Het resultaat is te lezen in het boek Growing Young: Six Essential Strategies to Help Young People Discover and Love Your Church, die komt zeker op mijn ‘want to read’ lijst.
Jeugdcultuur
Dit jaar ben ik 40 geworden, dan “word je wel echt oud”. Volgens mijn tienerdochter ben ik bejaard… En ik merk dat de ontwikkelingen in de jongerencultuur lastig bij te houden zijn. Eerst was het One Direction dan weer Demi Levato… Toen ik naar de EO Jongerendag keek van dit jaar wist ik even niet zo goed wat ik nu aan moest met Planetshakers. Superhippe gasten, muziek van nu – stadionrockachtige-veelteveel-synth-dance-achtige-pop – maar inhoudelijk weinig diepgang (We lift You up up up / Weʼre giving You our love love love / For everything Youʼve done done done / We give You all the praise uit Endless Praise). Ben ik nu gewoon oud aan het worden of…? En als ik heel eerlijk ben: daar gaat de kerk het niet mee redden in de toekomst… hoewel dat uit de verkopen van nu nog niet blijkt. Waarom denk ik dat dan?
Wat trekt jongeren aan?
Tot voor kort kon ik het niet goed pinpointen. Het was een gevoel. Het is allemaal wel leuk en aardig, die hippe bands, pastors en muziek, maar het lijkt me ook allemaal heel vluchtig. Eerst was het Delirious? (nieuw leven ingeblazen door Justin Bieber?), nu weer Jesus Culture en Planetshakers. Wat is het over een paar jaar? Onderzoekers Kara Powell, Jake Mulder en Brad Griffin hebben 250 kerken onder de loep genomen en zijn 1300 jongeren tussen de 15 en 29 geïnterviewd. Wat trekt jongeren aan? In een woord: warmte. Kerken moeten “welcoming, accepting, belonging, authentic, hospitable and caring” zijn. “Flashy worship” zou zelfs het tegenovergestelde kunnen bereiken. Als het niet ‘echt’ is prikken jongeren er op den duur wel doorheen. Dit wordt bevestigd door verhalen van mensen in onze kerk die er al jaren komen: er was een hechte jeugdgroep, goede leiding. Ook al gebeuren daar vast ook cliché zaken…
Een goede mix vinden
Kunnen we onze kerkdiensten dus laten zoals ze zijn? Als we de jongeren maar genoeg warmte geven komt het wel goed? Hoewel ik denk dat dat laatste het belangrijkst is, hoeven onze kerkdiensten ook geen onnodige drempels te leggen. Als we in tale kanaans of evangelicans blijven zingen, ik vraag me af of we het zelf wel allemaal begrijpen – op ‘saaie’ muziek zal dat een deel ook niet bepaald aantrekken. We moeten wat mij betreft een gezonde mix vinden tussen de “traditie” en nieuwe ontwikkelingen. Dus én de gouwe ouwen, maar ook nieuwe muziek (en als daar dan wat minder diepgang in zit, is dat niet erg als we zorgen als andere liederen dat wel hebben!) We hoeven geen stadionrock kerkdiensten er van te maken, en ik denk – even in mijn straatje praten – dat jongeren óók behoefte hebben aan de stoere taal van de Psalmen, want ook zij lopen tegen problemen aan. Die kun je niet weg zingen met “We lift you up up up”. Hoogstens voor eventjes. Maar als je thuiskomt is dat “up” gevoel snel weer weg…
Er is hoop. Toch?
In ons gemeente is een jeugdwerker, zijn gedreven tienerleiders, daar ben ik blij om. Ja, er zijn ook wat hippere jeugddiensten, maar ik denk dat het vooral om de relaties gaat en daar diepgang in brengen (relationeel én (geloofs)inhoudelijk!) Als ik filmpjes zie van het startkamp met enthousiaste jongeren geeft dat mij hoop. Veel meer hoop dan de hippe Planetshakers.
Lees ook dit artikel of dit artikel in het Engels of dit Nederlandstalige artikel van de EO Beam site
Helemaal mee eens. Warmte, veiligheid, oog voor kwaliteiten en ruimte om te twijfelen. https://chielvoerman.wordpress.com/category/jongeren-in-de-kerk/
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, en zeker ook dat laatste. Je moet kunnen zoeken naar de waarheid, dat kan niet zonder te mogen twijfelen.
LikeLike