Hoe kan dat? Christen in een metalband. Of juist eruit?

Interessant is het fenomeen dat metalartiesten christen worden. Metal staat nu niet bepaald bekend om een braaf image. En misschien nog wel interessanter dat christelijke metalartiesten christen-af zijn geworden. Met mijn voorliefde voor dit soort harde muziek blijf ik daar wel door geïntrigeerd. Want: hoe kan dat? Christen zijn in een seculiere metal band? En andersom vanuit een christelijke metalband je geloof verliezen?

Christelijk vs Seculier

Vroeger was er in mijn ogen een redelijk duidelijke scheiding tussen christelijke metal en seculiere metal, met daarin een flinterdun laagje neutralere bands. Bands als Tourniquet en Believer zijn christelijk, dus ok (er is trouwens erg lezenswaardig boek over christelijke metal: Christian Metal. History, Ideology, Scene). Seculiere bands in de meeste gevallen niet. Toen bleek dat sommige artiesten én christen zijn geworden én in hun band actief bleven moest ik soms wel even achter mijn oren krabben. Kan dat? Blijkbaar wel.

Christen geworden…

Een paar voorbeelden. Dave Mustaine van Megadeth is christen, en spreekt daar openlijk over. Megadeth is ‘zijn’ band en zet hij nog steeds voort. Sommige van zijn oude nummers speelt hij niet meer i.v.m. de teksten. De bassist is ook christen en bestuderen ze samen de Bijbel. Hij laat ‘religie’ wel buiten de teksten en ziet zijn geloof als iets persoonlijks.

Nicko McBrain, drummer van Iron Maiden, is ook christen. Iron Maiden heeft toch wel een bepaald imago, met de lugubere mascotte Eddy en met nummers als The Number of the Beast, dat begint met een citaten uit Openbaring moest deze band volgens christenen wel satanisch moest zijn, ook al ontkennen ze dat zelf. Overigens hebben ze dankbaar gebruik gemaakt van de negatieve publiciteit. Toen hij christen werd worstelde hij dus ook hiermee, maar nu zegt hij dat het samen kan gaan.

Zo zijn er meer voorbeelden te noemen. Misschien wel het bekendst is Brian “Head” Welch van de band Korn, onlangs trending op social media omdat hij voor transgenders bad. Wat mij opvalt is dat ze het doorgaans geen probleem vinden om in een seculiere band te blijven, maar daarnaast wel openlijk over hun geloof spreken. Het voordeel van deze aanpak is dat veel metalheads niet zo snel afhaken, en de kans dat ze op deze manier toch iets meekrijgen van het evangelie groter is. Er is namelijk nogal afkeer van geloof, soms niet helemaal onbegrijpelijk. De meeste christenen werken trouwens ook in een seculier bedrijf.

Een van mijn favoriete artiesten, Neal Morse, stapte na zijn bekering wel uit zijn band Spock’s Beard. Geen metal, maar prog rock overigens. Met het conceptalbum Snow had hij het maximum bereikt wat hij over zijn geloof kwijt kon vond hij. Dus ging hij solo verder. Misschien omdat hij bijgestaan werd door (toen nog) Dream Theater drummer Mike Portnoy heeft hij een aardig deel van zijn fans kunnen behouden. Je leest dan wel regelmatig in reviews dingen als “de muziek is wel goed, maar de teksten kan ik niet zoveel mee of luister ik niet zo naar”. Ik weet niet of zijn aanpak ‘beter’ is, maar het kan op zijn minst geen kwaad als mensen zijn teksten horen. Overigens heeft hij nog steeds goed contact met Spock’s Beard (zijn broer zit er nog in) en speelde hij dit jaar samen met de band integraal Snow.

Atheïst geworden…

Het omgekeerde gebeurt trouwens ook. Een van de voormalige bandleden van Tourniquet, Gary Lenaire, is juist atheïst geworden en zelfs fel anti-christelijk. Hij schreef zijn relaas op in het boek “An Infidel Manifesto: Why sincere believers lose faith” waarin hij vooral behandelt vanuit de Bijbel waarom het christelijk geloof niet klopt. Want juist vanuit de Bijbel kwam hij tot zijn on-bekering.

Ook oprichter van Vengeance Rising, Roger Martinez, verliet het christelijk geloof. Als voorganger van een pinkstergemeente concludeerde hij dat gebedsgenezing misleiding is (sommige christenen erkennen ook dat dit gebeurt, maar dat er ook echte genezing is. Lees bijvoorbeeld De perfecte genezingsshow op Creatov.nl). Hoewel hij de band voortzet is er al ruim 20 jaar niets meer uitgekomen…

Dit fenomeen is overigens niet beperkt tot christelijke metalbands. Een van de leden van de populaire band Newsboys zegt ook geen christen meer te zijn, is hier te lezen.

Gary Lenaire in de clip van Ark of Suffering (over dierenmishandeling) in 1990

Waar ik enthousiast word van artiesten die christen worden, vind ik het jammer als het omgekeerde gebeurt. Was hun geloof dan niet echt? Afgeknapt door andere christenen? Ik herken me in de worsteling die Lenaire had met de Bijbel, hoewel ik tot andere conclusies kom. Daarom is het ook zo belangrijk dat er ruimte is voor vragen, in plaats van stug vasthouden aan één visie. Dat we kritisch kunnen zijn op praktijken, en frauduleuze genezingen herkennen en benoemen. Misschien had het hen nooit over streep getrokken. De invloed die zij hebben is denk ik niet zo groot, gelukkig bereiken Mustaine, McBrain en “Head” veel meer mensen, denk ik dan maar.

4 thoughts on “Hoe kan dat? Christen in een metalband. Of juist eruit?

  1. Goed om daar het gesprek eens over te openen. Als oud gediende in de metal heb ik veel zien gebeuren in de metalscene. Het is een reële kans je geloof te verliezen als je je kop uitsteekt. Maar als je vast houdt laat God Zijn kracht zien te midden van een scene die heel wereldgelijkvormig is. In beginsel is dit het gevaar voor elke christen die zich niet wapent met een levende relatie met God ongeacht welke “scene” je je in begeeft. Standvastigheid is zeker nodig als je de confrontatie op zoekt. Maar zijn er harnassen ongeschonden na een gevecht aan de frontlinie? 2 Tim 4:7 zegt; Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de wedloop volbracht, ik heb het geloof behouden.. M.a.w. er zijn er ook die haar kwijtraken. Zij zijn te betreuren. Maar zij die staan te midden van een wereld die vol is van demonie hebben onze gebeden meer dan nodig! We moedigen ze aan de strijd te voeren en het geloof te behouden. Bevrijding te proclameren aan een gebonden wereld.

    Geliked door 1 persoon

    • Bedankt voor je reactie. Ik begeef me, op wat oude contacten na, niet meer in de scene (ik ken vooral de situatie in de jaren 90 en begaf me op een van de belangrijkste plaatsen in de scene: Eindhoven, met hardrockcafé Dynamo en het gelijknamige festival). Ik heb geen goed beeld hoe het er nu voor staat, maar kan me voorstellen dat bepaalde denkbeelden ongewijzigd zijn gebleven.
      Ken je het boek trouwens dat ik hierboven noem (http://www.bloomsbury.com/uk/christian-metal-9781472579836/)?

      Like

      • Het boek ken ik niet. De geschiedenis wel behoorlijk. Bob Beeman van Sanctuary International als pionier in Amerika. Nog steeds een actieve pastor en Metal Head in hart en nieren. Prachtige kijk op moeilijke thema’s https://www.youtube.com/channel/UCmHg6EisUNDw6ZknRn4W_uw
        Met Sculpture en Metal Mission stonden wij mede aan de wieg in Nederland. Zo hebben we ook eens in Dynamo gespeeld. Al snel zag je bands om je heen die meer aandacht hadden voor het imago en de gigs als voor hun geloof. De vraag is altijd geweest waarom maak je die muziek? Is het om God te eren of je zelf? Dat is een dun lijntje in de metal. In de gospel is die wat dikker. 🙂 Je mag je brood met muziek verdienen, maar wees waakzaam over wat je proclameert. Laat je getuigenis helder zijn.
        Maar ook ik begeef me niet meer in de scene. Als je echt het fijne wil weten over de scene kan ik je http://hmmagazine.com/ adviseren. Eigenaar Doug van Pelt heeft vanaf de eerste jaren interviews van bijna alle bands en is ook nog steeds actief.

        Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.